Opiniestuk gepubliceerd in De Morgen (14/1/19) door Peter Van Hove, voorzitter Groen Aalst Een promotiecampagne zal het lerarentekort niet oplossen, mevrouw Crevits. De status van leerkrachten is al fors gedaald, en wat de overheid hen vraagt, is niet haalbaar en bijgevolg niet houdbaar. Daarom kiezen jongeren er niet voor om leraar te worden. Schoolteams hebben er de laatste jaren sterk op ingezet alle leerlingen goed onderwijs te geven, maar heel wat kinderen en jongeren zijn te veel op hun honger blijven zitten. Alle kinderen en jongeren hebben recht op uitstekend onderwijs. Punt. En als de kwaliteit van ons onderwijs erop achteruitgaat, dan is dat niet de collectieve schuld van alle schoolteams. Dat is de verantwoordelijkheid van de overheid. Er is brede consensus over dat er te veel afkomt op de schoolteams. Tijdens deze legislatuur is het aantal inschrijvingen aan de lerarenopleidingen fors gedaald. Het aantal ziektedagen stijgt en het aantal burn-outs was nog nooit zo hoog. Vervanging van zieke leerkrachten eindigt te vaak in het samenzetten van klassen. Deze situatie is niet langer houdbaar en knaagt aan de onderwijskwaliteit. Schoolteams hebben nood aan zuurstof. Directies moeten focussen op hun corebusiness, en leerkrachten moeten ruimte krijgen om hun passie en energie aan te scherpen. Zo zullen niet alleen de kinderen boven zichzelf uitstijgen. Ik zie drie oplossingen: meer ruimte om te professionaliseren, een kader creëren voor onderwijsassistenten, en versterking bieden vanuit andere disciplines. Uit onderzoek blijkt dat het leereffect bij kinderen en jongeren exponentieel groter is als hun leraren ook zelf structureel leren. Jammer genoeg hebben scholen - de onderwijsinstellingen bij uitstek - daar doorgaans weinig ruimte voor. Ik geef een voorbeeld. Basisscholen kunnen slechts anderhalve dag per schooljaar sluiten voor een pedagogische studiedag. Waarom mogen scholen dat aantal niet optrekken als ze voorzien in opvang voor wie dat nodig heeft? Leerkrachten moeten binnen hun opdracht gemakkelijker kunnen worden vrijgemaakt voor nascholing en structureel overleg. Overleg tussen collega's heeft overigens een topeffect op de leerprestaties. De overheid moet dringend een kader creëren waarin 'onderwijsassistenten' kunnen worden ingezet. Mensen die minstens een diploma hoger secundair onderwijs hebben en actief willen zijn in het onderwijs. Als ze slagen voor de algemene module 'onderwijsassistent' en minstens één specialisatiemodule (bijvoorbeeld begrijpend lezen, spelling, hoofdrekenen...), kunnen ze aan de slag in een school. Met verschillende attesten vergroten ze hun kans op de arbeidsmarkt. Daarnaast is het noodzakelijk dat ook opvoeders, logopedisten, orthopedagogen, brugfiguren... schoolteams versterken. De overheid moet - zeker in het basisonderwijs - werk maken van een aangepaste verloning en een interessant statuut. Deze drie maatregelen kunnen schoolteams op korte termijn versterken. Leerkrachten zullen opnieuw enthousiast getuigen over hun beroep en meer studenten (ook uit het aso) zullen de stap naar het onderwijs zetten. We moeten er bovendien rekening mee houden dat een goed loon niet alleen de instroom voor maar ook de status van het beroep positief zal beïnvloeden. Ik ben me ervan bewust dat deze inspanningen een financiële impact hebben, maar het is aan onze volgende regering om te prioriteren. Willen we het lerarentekort en de onderwijskwaliteit aanpakken en bouwen aan een sterkere samenleving, of willen we blijven vaststellen? Een campagne is geen ernstige reactie op alle alarmbellen die afgaan, mevrouw Crevits. Leerkrachten zijn geen wasproducten. Laat ons eerder draagvlak creëren om meer te investeren in onderwijs.